One Charge Challenge: Berlijn, Duitsland

Berlijn is een van de dichtstbevolkte steden in de Europese Unie (een eer die mede te danken is aan het vertrek van het Verenigd Koninkrijk, en daarmee Londen, uit de EU). Maar het is ook een stad met een eeuwenoude geschiedenis. 

De splitsing en de daaropvolgende hereniging van de stad hebben ervoor gezorgd dat er een sfeer van liefde en inclusiviteit voor alle vormen van creativiteit heerst. Dit heeft op zijn beurt weer geleid tot een nachtleven dat wereldwijd bekend staat en zorgt voor een steeds evoluerende cultuur waar kunst, mode en muziek samenkomen.  

Met ons strakke schema is het haast onmogelijk om alles wat Berlijn te bieden heeft te ervaren. Daarom beginnen we onze reis na aankomst in Duitsland vroeg, aan de rand van de stad. We starten specifiek bij de Drachenberg, waar je een spectaculair uitzicht hebt over het uitgestrekte urbane landschap. 

De heuvel, die door de locals 'Vliegerberg' wordt genoemd, is deels ontstaan uit tonnen puin die afkomstig zijn uit de Tweede Wereldoorlog. Het is een sombere herinnering aan een donker hoofdstuk in de geschiedenis van de stad. Gelukkig is nu het tegenovergestelde waar en brengt de stad veel mensen vreugde. 

Op een zonnige dag kun je vanaf de Drachenberg de onbevreesde paragliders zien opstijgen en boven de bossen van Grunewald zien zweven. Maar dichter bij de grond heeft het gebied ook veel te bieden. We volgen een schilderachtige, bochtige route, waar we onbezorgd van de Polestar 2 kunnen genieten, niet in de laatste plaats door zijn ruime actieradius van 655 km. 

Cafeïne en croissants 

Nadat de zon door de bewolkte lucht boven Berlijn breekt — en we een deel van de actieradius hebben gebruikt om te genieten van een 'pittige' autorit — is het tijd voor onze eigen ‘laadstop’, onder het genot van een goede bak koffie.  

Ten zuidoosten van de iconische Brandenburger Tor vind je een van de betere plekken om van een kop koffie te genieten: Bonanza Coffee Roasters.

Hier worden in een nabijgelegen gebouw de koffiebonen gebrand die ze gebruiken om hun hemelse flat white te maken. Dankzij de koffie en een paar verse gebakjes hebben we genoeg brandstof voor de komende uren. 

De eerdergenoemde Brandenburger Tor, met zijn iconische bronzen beeld dat de Dorische zuilen siert, is de meest voor de hand liggende bezienswaardigheid om hierna te bezoeken. 

Wat ooit het symbool was van een verdeelde stad, is nu het icoon voor vrede, eenheid en acceptatie geworden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het gebied fungeerde als de Fussball Fanmeile (of voetbalfanzone) voor het EK van dit jaar. 

Het gebied rondom de Brandenburger Tor was volledig ingericht voor sportfans, met gigantische schermen waarop de live wedstrijden te zien waren en met genoeg ruimte om feest te vieren. 

Mensen samenbrengen 

De route van Berlijns boomrijke Tiergarten naar de Siegessäule — wat waarschijnlijk een van de meest iconische bezienswaardigheden van de stad is — is normaalgesproken één kaarsrechte lijn. Maar vanwege wegafsluitingen besluiten we om een omweg te maken naar de schijnbaar eindeloze Friedrichstraße. 

De Friedrichstraße is wellicht de bekendste winkelstraat van Berlijn, boordevol boetiekjes, theaters en eetgelegenheden. Perfect voor een kopje koffie en wat extra koolhydraten. 

Boven op de 67 meter hoge zuil van de Siegessäule schittert een gouden beeld van de godin Victoria in het zonlicht. Hoewel het monument oorspronkelijk was opgericht om de verschillende militaire overwinningen van Duitsland te eren, staat het nu voor iets veel vredelievenders: tegenwoordig kijkt Godin Victoria uit op de Love Parade (wat nu Rave the Planet heet). Ze waakt nu over de hordes techno-liefhebbers die er elk jaar een geweldige tijd beleven.  

Via de prachtige Lutherbrücke (Lutherbrug in het Nederlands) steken we de rivier de Spree over en zetten onze culturele tour voort met een korte stop bij het schitterende Bode-Museum, gelegen aan de rivier de Spree op het toepasselijk genaamde Museumeiland in Berlijn. 

Het museum biedt fantastische fotomomenten (vooral tijdens het gouden uur), maar huisvest ook kunstwerken van de middeleeuwen tot de 18e eeuw, met speciale zalen die gewijd zijn aan de Italiaanse Renaissance. 

Berlijn is een paradijs voor cultuurliefhebbers, maar aangezien de beperkte tijd besluiten we verder naar het oosten te gaan om nog een keer de Spree over te steken, dit keer naar het iconische silhouet van de Oberbaumbrücke — ook wel bekend als de Oberbaum- 

Nadat de brug ernstige schade opliep tijdens de Tweede Wereldoorlog, en in de zestiger jaren werd gebruikt als onderdeel van de grens tussen Oost- en West-Berlijn, werd de dubbeldeksbrug in de jaren negentig volledig gerestaureerd. Compleet met een nieuw stalen middengedeelte, dat de brug zijn karakteristieke uiterlijk geeft. Passanten die vandaag de dag de brug oversteken worden herinnerd aan het veelbewogen verleden van de stad. 

Een exclusieve club 

Als je goed kijkt zie je in de verte al de doosachtige structuur van de beroemdste nachtclub van Berlijn: Berghain. Gelegen op korte loopafstand van de Oberbaumbrücke bevindt deze club zich tegenover een iets minder glamoureuze brug genaamd de Schillingbrücke. 

Berghain is gevestigd in een voormalige energiecentrale en staat bekend om beukende techno, hedonistische filosofie, en het mysterieuze deurbeleid. Een beleid dat ervoor zorgt dat het een van de moeilijkste clubs ter wereld is om binnen te komen. 

Ondanks dat een koud drankje in Berghain's Panorama Bar aantrekkelijk klinkt, merken we dat de Polestar 2 meer lading in zijn accu’s heeft dan wij. Dus rijden we in westelijke richting naar onze eindbestemming, om daar na een lange dag onder de wol te kruipen. 

Zoals de naam al doet vermoeden, werd het Olympiastadion in 1936 voor de Olympische Spelen gebouwd. Dit jaar vond de finale van het EK plaats in dit reusachtige amfitheater dat maar liefst 74.649 zitplaatsen heeft. Het stadion is een imposant stukje architectuur waar gestreden werd voor een van de meest begeerde sporttrofeeën, maar het is ook de perfecte locatie om onze geweldige reis af te sluiten.  

Met het silhouet van de Berlijnse skyline in de achteruitkijkspiegel van de Polestar 2 rijden we de stad uit, wetende dat de inwoners en bezoekers de fijne sfeer zullen voortzetten tot we weer terug zijn. Aan de range van de Polestar 2 zal het in elk geval niet liggen.

Geschreven door: Leon Poultney